Wygrana sprawa frankowa przeciwko Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polska dawna Nordea.

Wygrana sprawa frankowa przeciwko PKO Bank Polska

W dniu 24.07.2020 r.  Sąd Okręgowy  w Katowicach w wyroku w sprawie o sygn. akt II C 238/19 ustalił, że Umowa o kredyt mieszkaniowy Nordea – Habitat (z 2009 r.) jest nieważna i zasądził od pozwanego Powszechnej Kasy Oszczędności Bank Polski SA w Warszawie na rzecz powodów kwotę z tytułu nienależnego świadczenia.

Nieważność umowy kredytu opartego na wzorcu dawnego Banku Nordea

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że poprzednik prawny pozwanego PKO BP Spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie, dawny Bank Nordea tak skonstruował umowę, że:

• zawiera  ona klauzule niedozwolone.

Ponadto:

• świadkowie banku nie potwierdzili stanowiska banku, żeby postanowienia umowy były indywidualnie negocjowanie.
• z całą pewnością indywidualnym negocjacjom nie podlegały postanowienia dotyczące mechanizmu przeliczania franków na złotówki.
• Zdaniem Sądu sam mechanizm  przeliczeniowy nie był jasny i dawał bankowi możliwość decydowania po jakim kursie będzie kupował CHF. 
• Bank nie dopełnił również obowiązków informacyjnych, gdyż żaden z pracowników banku nie przedstawił powodom jak mechanizm przeliczania będzie funkcjonował w praktyce, odsyłając wyłącznie do tabeli kursów walut. 

Przy wydaniu orzeczenia Sąd brał pod uwagę dorobek orzeczniczy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Rok 2009….Czemu ważny

Umowa kredytu „ frankowego” z d. Nordea została zawarta w połowie 2009 r., gdy z kodeksu cywilnego wykreślono zasadę określania zobowiązań w walucie PLN, a art. 358 par. 2 odwołujący się do kursu średniego NBP może sprawiać wrażenie “plastra”, który utrzymuje umowę frankową w mocy.

Nic z tego, bo konsument wyraził wolę „unieważnienia” umowy.

Tym razem Teoria dwóch kondykcji…. Co oznacza??

Sąd  zasądził na rzecz moich klientów  kwoty stanowiące równowartość spłaconych rat kredytu i opłat około kredytowych, niezależnie od faktu, że kredytobiorcy  nie spłacili jeszcze całego oddanego mu do dyspozycji kapitału kredytu. 

To Bank nie złożył zarzutu potrącenia i według Sądu ma niezależne roszczenie do kredytobiorcy o zwrot udostępnionego mu kapitału.